30 Οκτωβρίου 2007

Ίχνη Αρσενικού στο νερό της ΕΥΔΑΠ;

Ίχνη Αρσενικού έδωσαν στον Άγιο θωμά τα τελευταία δείγματα νερού από βρύση στο χωριό.
Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το ίχνος φαίνεται από τα παρακάτω:

Το πόσιμο νερό μπορεί να περιέχει το στοιχείο αρσενικό (Αs) το οποίο μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο της ουροδόχου κύστης.
Όσο πιο ψηλή είναι η συγκέντρωση του αρσενικού μέσα στο πόσιμο νερό, τόσο πιο επιθετικός και θανατηφόρος είναι ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης που προκύπτει.
Το αρσενικό είναι ένα ημι-μεταλλικό χημικό στοιχείο το οποίο υπάρχει φυσιολογικά παντού μέσα στο περιβάλλον μας.
Όλοι υποβαλλόμαστε σε έκθεση από πολύ μικρές ποσότητες αρσενικού.
Το αρσενικό είναι άοσμο, χωρίς ιδιαίτερη γεύση, γεγονός που καθιστά την ανίχνευση του ιδιαίτερα δύσκολη.
Το αρσενικό είναι πολύ γνωστό για το γεγονός ότι σε μεγάλες ποσότητες, είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα δηλητήρια που μπορεί να σκοτώνει τους ανθρώπους πολύ γρήγορα.
Η συνεχής μακροχρόνια έκθεση σε μικρότερες ποσότητες αρσενικού προκαλεί ένα αργό θάνατο και άλλες ασθένειες.
Η παρατεταμένη έκθεση στο αρσενικό μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, διαβήτη, ασθένειες του ήπατος, πεπτικά προβλήματα και πάχυνση του δέρματος.
Στο νευρολογικό σύστημα μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες της ακοής, απώλεια της αίσθησης στα μέλη και μυρμηγκιάσματα.
Τα ψηλά επίπεδα αρσενικού μέσα στο πόσιμο νερό έχουν συσχετισθεί με την πρόκληση καρκίνου της ουροδόχου κύστης.
Το αρσενικό υπάρχει μέσα στο φλοιό της γης και εισέρχεται μέσα στα στρώματα του νερού λόγω της διάβρωσης.
Οι άνθρωποι μολύνονται από το αρσενικό δια μέσου της διατροφής τους ή του πόσιμου νερού. Επίσης τα βιομηχανικά απόβλητα αυξάνουν τη ρύπανση του περιβάλλοντος με αρσενικό, γεγονός που επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία.
Το αρσενικό έχει ενοχοποιηθεί για την πρόκληση καρκίνων της ουροδόχου κύστης, των νεφρών, των πνευμόνων και του ήπατος.
Η ποσότητα του αρσενικού που μπορεί να υπάρχει μέσα στο πόσιμο νερό πρέπει να είναι χαμηλότερη από 10 μικρογραμμάρια ανά λίτρο (mcg/L).
Σύμφωνα με έρευνες που έκαναν πρόσφατα ερευνητές από την Καλιφόρνια, τη Χιλή και την Αργεντινή, οι καρκίνοι της ουροδόχου κύστης που προκαλούνται από το αρσενικό είναι πιο επιθετικοί διότι χαρακτηρίζονται από περισσότερες ανωμαλίες των χρωμοσωμάτων.
Ο πιθανός μηχανισμός των ανωμαλιών αυτών είναι η καταστολή των δυνατοτήτων που έχουν τα κύτταρα για να επιδιορθώνουν το DNA τους.
Οι επιστήμονες βρήκαν ότι όσο πιο ψηλή ήταν η περιεκτικότητα σε αρσενικό του πόσιμου νερού σε 128 ασθενείς που ερεύνησαν, τόσο πιο πολλές ήσαν και οι ανωμαλίες που είχαν οι καρκίνοι της ουροδόχου κύστης.
Οι περισσότερες χρωμοσωματικές ανωμαλίες του καρκίνου αυτού, προκαλούν μεγαλύτερη επιθετικότητα και κατά συνέπεια περισσότερους θανάτους.
Οι ασθενείς που είχαν μια ετήσια έκθεση στο αρσενικό λιγότερη από 10 mcg/L είχαν τα λιγότερα προβλήματα.
Αυτοί που στο πόσιμο νερό είχαν μια ετήσια έκθεση μεγαλύτερη από 300 mcg/L, είχαν τις περισσότερες ανωμαλίες.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που συσχετίζονται με την πρόκληση του καρκίνου είναι πολλοί.
Η βιομηχανική ανάπτυξη και η ρύπανση που προκύπτει αυξάνουν τους κινδύνους για τον άνθρωπο. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα σύστημα συνεχούς παρακολούθησης των επιδράσεων των πολλαπλών χημικών στοιχείων και ενώσεων που επιδρούν στον ανθρώπινο οργανισμό και που μπορεί να έχουν νοσηρές επιδράσεις.

Βιβλιογραφία: Arsenic-Related Chromosomal Alterations in Bladder Cancer
Journal of the National Cancer Institute.


Εμάς ποιος θα μας καθησυχάσει;;;;;;
Πότε θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα για να δούμε τα επίπεδα του αρσενικού στο ...φρέσκο νερό;

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, μας λέτε;
Τρέξτε να ψαχτείτε
Πως μπορούμε να βρούμε τις αναλύσεις;
Γιατί δεν τις δημοσιεύετε;

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι τυχαίο τίποτα. Και το παλαιό σας νερό είχε αρσενικό και το έδιναν εντός ορίων.
Δείτε λοιπόν από τοο παλιό νερό.
Πόσοι άντρες στο χωριό σας εμφάνισαν καρκίνο ουροδόχου κύστης, να δείτε τι σας περιμένει και εσάς.
Ο αριθμός των ανθρώπων που νόσησαν ή νοσούν αυτή τη στιγμή θα ...σας εκπλήξει δυσσάρεστα και θα σας τρομοκρατήσει.
Τρέξτε στο γιατρό σας τώρα.

Χριστινα είπε...

Υπάρχουν όρια τελικά στο αρσενικό;
Η ΕΥΔΑΠ δεν έλεγχει το νερό που μας δίνει;
άκουσα ότι το δείγμα ήταν από βρύση στο ΚΑΠΗ.
Είχε Αρσενικό, Χρώμιο, Κάδμιο, Μόλυβδο και άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Σχετικά με το Κάδμιο δείτε τα παρακάτω;

Κάδμιο: Οκοτοξικολογικές Έρευνες και Τοξικολογικές Επιπτώσεις
Του Δρ. Μιχάλη Χάλαρη,
Προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Χημικών

Το Κάδμιο(Cd) το οποίο εκτός από τα ορυκτά του εμφανίζεται ως πρόσμιξη στα ορυκτά τουψευδαργύρου (κοινώς τσίγκος). Χρησιμοποιείται κυρίως στην ηλεκτροαπόθεση, ως σταθεροποιητής στα πλαστικά και στις μπαταρίες νικελίου-καδμίου. Η κατανάλωση του καδμίου στην ΕΕ το 1992 ήταν 54000 τόνους, ενώ η συνολική παγκόσμια παραγωγή ήταν19000 τόνους. Το κάδμιο ανήκει στις καρκινογόνες ενώσεις και είναι γνωστό ότι έχει αρνητικές επιπτώσεις στα υδατικά οικοσυστήματα και εδάφη.
Ρυπαίνει το περιβάλλον κατάτην χρήση και καθαρισμό των μεταλλευμάτων του και κατά την τήξη και καθαρισμό τουχαλκού και νικελίου.
Επίσης υπάρχει στα καυσαέρια των καυσίμων. Η περιβαλλοντική διάχυση και απόθεση του καδμίου εξαρτάται από τις συνθήκες και την χημική σύνθεση του μετάλλου, αλλά συνήθως μεγάλο ποσοστό παραμένει στο έδαφος και στο υδρόβιοπεριβάλλον συσσωρεύεται στα ιζήματα αντί στο σώμα των οργανισμών. Πρόσφατες μετρήσεις για κάδμιο σε ποτάμια, λίμνες και ρυάκια δείχνουν ότι οι συγκεντρώσεις κυμαίνονται μεταξύ 0.01 και 0.07 μg/l (μιλιγκράμ ανα λίτρο)
Το κάδµιο είναι ένα βαρύ τοξικό μέταλλο που απορροφάται εύκολα από τα φυτά καιδιοχετεύεται εύκολα µέσω της τροφικής αλυσίδας στα νεφρά και το συκώτι του ανθρώπουµε αποτέλεσµα να προξενεί σοβαρές βλάβες στην υγεία.
Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις στονάνθρωπο των χαµηλών συγκεντρώσεων καδµίου στην ατµόσφαιρα είναι δυνατόν να προξενήσουν χρόνιες παθήσεις στους πνεύµονες, στο συκώτι, στα νεφρά και στα οστά του ανθρώπου. Επιπλέον, το κάδµιο – ενδεχοµένως-µέσω των ενώσεων του οξυγόνου – αυξάνει τον κίνδυνο του καρκίνου στον προστάτη και τους πνεύµονες, κάτι που είναι, συν τοιςάλλοις, συνέπεια της εργασίας σε ανθυγιεινό περιβάλλον.
Το κάδµιο είναι επίσης πολύτοξικό για τους υδρόβιους οργανισµούς, η δε χρήση του σε συνδυασµό µε το PVC απαγορεύεται για χρωστικές δραστηριότητες και για τον λόγο αυτό δεν µπορεί να χρησιµοποιηθεί ως σταθεροποιητής.
Εξ αιτίας των σοβαρών επιπτώσεων στην υγεία και τοπεριβάλλον, η .Δανία και οι Κάτω Χώρες, ήδη από τη δεκαετία του 1980 έχουν καθιερώσει γενική απαγόρευση της χρήσεως του καδµίου.
Στο ψήφισµα του Συµβουλίου ΕΕ της 25ηςΙανουαρίου 1988, ζητήθηκε από την Επιτροπή να προτείνει το συντοµότερο δυνατόν κοινοτικό πρόγραµµα δράσεως για την καταπολέµηση της περιβαλλοντικής ρύπανσης πουπροξενεί το κάδµιο. Επιπλέον, από το 1991 και µετά, η Επιτροπή δεν υιοθέτησε κανένα συγκεκριµένο µέτρο σε ό,τι αφορά τις ηλεκτρικές στήλες. Στη σχετική κοινοτική νοµοθεσία διαπιστώνεται ότι το κάδµιο έχει απαγορευθεί ως ουσία στα υλικά και εξαρτήµατα των τροχοφόρων οχηµάτων που θα διοχετευθούν στο εµπόριο µετά την 1η Ιουλίου 2003 και στα νέα είδη ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισµού που θα διοχετευθούν στο εµπόριο µετά την 1η Ιουλίου 2006.
Α. Βιοσυσσώρευση καδμίου και συγκεντρώσεις σε οργανισμούςΤο κάδμιο έχει την ικανότητα να βιοσυσσωρεύεται σε μικροοργανισμούς και σειστούς φυτών και ζώων. Στα υδρόβια μακρόφυτα, το κάδμιο παρουσιάζει συντελεστές βιοσυγκέντρωσης, περίπου 50 φορές και στα ψάρια 100 φορές σε σχέση με τιςσυγκεντρώσεις στα νερά.
Παρά το ότι το κάδμιο συσωρεύεται στους οργανισμούς τουγλυκού νερού δεν βιομεγενθύνεται στην τροφική αλυσίδα.
Το κάδμιο συμπλοκοποιείται με μεταλλοθειονίνες, πρωτεΐνες με υψηλά ποσοστάαμινοξέων που περιέχουν θείο (-S-), και με τον τρόιπο αυτό παρεμποδίζεται η δράση του σε ενδοκυττάριες θέσεις αποδέκτες.
Στα ψάρια το κάδμιο συσσωρεύεται κυρίως στο ήπαρ, ταβράγχια και τα νεφρά. Η συσσώρευση του καδμίου σε μακρόφυτα ποικίλει ανάλογα με το είδος και τους ιστούς που εξετάζονται. Το κάδμιο συσσωρεύεται κυρίως στις ρίζες των υδρόβιωνμακρόφυτων αντί στα φύλλα και τον κορμό.
----------------------------------------------------------------------
Συσσώρευση καδμίου σε υδρόβια ασπόνδυλα είναι επίσης συνάρτηση του είδους καιτων ιστών. Συγκεντρώσεις καδμίου σε ψάρια του γλυκού νερού ήταν της τάξης 0.04 – 0.4 μg/l. Β. Δοκιμασίες τοξικότητα σε υδρόβιους και χερσαίους οργανισμούς. Υπάρχουν αρκετά αποτελέσματα οξείας και χρόνιας τοξικότητα του καδμίου καιενώσεων του σε οργανισμούς. Οι διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν την τοξικότητα του καδμίου στουςυδρόβιους οργανισμούς είναι το είδος, το μέγεθος του σώματος, η ηλικία του οργανισμού, και η διατροφή Γενικά, από τις πολυάριθμες έρευνες για τις επιπτώσεις του καδμίου, πιστεύεται ότιη ρύπανση του περιβάλλοντος θα επηρεάσει αρνητικά την υγεία των άγριων ζώων και των θηλαστικών που τρέφονται από ρυπασμένη φυτική τροφή.
Η συσσώρευση του καδμίου στο ήπαρ και τα νεφρά θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για πολλά είδη οργανισμών και σε τελικήανάλυση στην υγεία των οικοσυστημάτων.

Ανώνυμος είπε...

Το παρήγορο είναι ότι οι πολίτες επιτέλους έχουμε ξυπνήσει και παρακολουθούμε, ενδιαφερόμαστε, ελέγχουμε.
Πρέπει να πάρουμε τις αναλύσεις στα χέρια και κυνηγήσουμε τους υπεύθυνους και πολιτικά (ηθικές πολιτικές ευθύνες) και δικαστικά(ποινικές ευθύνες κλπ)
Εάν αυτό γίνει και γίνεται συνεχώς από ενεργούς πολίτες τότε σίγουρα θα δούμε καθαρό νερό στην βρύση μας.
Αλλιώς...
ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Δεν θέλω να πεθάνω πριν τους τα φάω.

Ανώνυμος είπε...

Παραπάνω σας ανάφερα τα προβλήματα από το Κάδμιο. Δείτε τώρα και τι γίνεται με τον Μόλυβδο

Κίνδυνοι:
Ο κύριος κίνδυνος από τον μόλυβδο είναι η τοξικότητά του. Ο κατ' εξοχήν κίνδυνος στη βιομηχανία προέρχεται από την εισπνοή σκόνης ή καπνού του μετάλλου. Η κατάποση του μετάλλου δεν αποτελεί μεγάλο κίνδυνο στη βιομηχανία όσο στο γενικότερο περιβάλλον. Οι οργανικές ενώσεις του μολύβδου απορροφώνται απb το δέρμα.

Η δηλητηρίαση από μόλυβδο, γνωστή και ως μολυβδίαση, ήταν πάντοτε η περισσότερο ενδιαφέρουσα από τις επαγγελματικές ασθένειες. Η συστηματική πρόληψη, 6μως, απ6 ιατρικής και τεχνικής πλευράς συνετέλεσε ώστε να μειωθούν οι περιπτώσεις δηλητηριάσεως. Κατά την τελευταία δεκαετία πάντως έγινε εμφανές ότι νευροφυσιολογικές δυσλειτουργίες, μειωμένη ταχύτητα αγωγής των περιφερικών νεύρων, ακόμη παρατηρούνται σε βαθμούς έκθεσης που μέχρι τώρα εθεωρούντο παραδεκτοί. Επίσης, οι πιθανές επιπτώσεις στα έμβρυα εγκύων γυναικών οδήγησε στην έκδοση χωριστών οδηγιών για την έκθεση των γυναικών κατά την παραγωγική τους (γόνιμη) ηλικία.

Μεταβολισμός:
Ο ανόργανος μόλυβδος απορροφάται από το έντερο κατά ένα ποσοστό περίπου 10% και η απορρόφησή του εξαρτάται από την παρουσία άλλων μετάλλων στο έντερο, όπως είναι το ασβέστιο και ο σίδηρος. Η απορρόφησή του από τον πνεύμονα είναι μεγαλύτερη και εξαρτάται από τη μορφή των χημικών ενώσεών του και το μέγεθος των σωματιδίων. Οι οργανικές ενώσεις του μολύβδου απορροφώνται από το δέρμα.
Ο μόλυβδος στον οργανισμό του ανθρώπου μετά την απορρόφησή του ανευρίσκεται σε τρία μέρη "δεξαμενές":

1. Στο αίμα και τους μαλακούς ιστούς, όπου γίνεται ταχεία ανταλλαγή τους.
2. Στο δέρμα και τους μύες, όπου η ανταλλαγή γίνεται με μέση ταχύτητα.
3. Στον σκελετό, όπου είναι περισσότερο σταθερές και ανευρίσκεται σε ποσοστό 90%. Η αποβολή του μολύβδου γίνεται από τους νεφρούς, τη χολή, τον ιδρώτα και το γάλα.

Βιοχημεία του μολύβδου:
Τα βιοχημικά αποτελέσματα του μολύβδου στον οργανισμό είναι δυνατόν χονδρικώς να ταξινομηθούν σε τρεις ομάδες:
1. Ο μόλυβδος είναι θετικά φορτισμένος και ως εκ τούτου παρουσιάζει μεγάλη συγγένεια με τις αρνητικά φορτισμένες θειοϋδρικές ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι εξουδετερώνει τα ένζυμα εκείνα που εξαρτώνται από τις θειοϋδρικές ομάδες, όπως είναι η δεϋδράση του δ - αμινολεβουλινικού οξέος και η σιδηροτσελατάση, σημαντικά ένζυμα για τη βιοσύνθεση της αίμης.
2. Ο δισθενής μόλυβδος συμπεριφέρεται όπως το ασβέστιο και μιμεiται τη δράση του σε διάφορα συστήματα, όπως εiναι η αναπνοή των μιτοχονδρίων, και στη λειτουργiα των νευρικών ινών. Οι ομοιότητες μεταξύ του ασβεστiου και του μολύβδου εξηγούν και το γεγονός γιατί ο μόλυβδος ανευρίσκεται στα οστά σε ποσοστό 90%.
3. Ο μόλυβδος επηρεάζει τα δύο νουκλεϊνικά οξέα DNA και RNA με μηχανισμούς, οι οποiοι αν και δεν είναι πλήρως γνωστοi πρέπει να έχουν σχέση με το δισθενές ιόν του μολύβδου. Η δράση του μετάλλου επί των νουκλεϊνικών οξέων είναι δυνατόν να έχει βιολογικές επιπτώσεις. Είναι γνωστό ότι τόσο ο ανόργανος όσο και ο οργανικός μόλυβδος έχουν καρκινογόνο δράση στα πειραματόζωα, χωρiς όμως αυτό να έχει αποδειχθεi επαρκώς για τον άνθρωπο.

Μόλυβδος και σύνθεση της αiμης.
Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες τοξικές επιδράσεις του μολύβδου είναι εκείνη που αφορά τον σχηματισμό της αiμης. Ο μόλυβδος επεμβαiνει σε δύο ένζυμα στη βιοσύνθεση της αίμης, της δεϋδράσης του δ - αμινολεβουλινικού οξέος και της σιδηροτσελατάσης (πρωτοαιμική σιδηρολυάση κωδ. 4.99.11). Για τον λόγο αυτό το αιμοποιητικό σύστημα θεωρήθηκε ανέκαθεν ως κριτικό όργανο στη δηλητηρίαση από μόλυβδο. Όπως αποδεiχθηκε η ALA-D εiναι ένας ευαίσθητος δεiκτης τόσο για την οξεία όσο και για τη χρονiα δηλητηρίαση από μόλυβδο, εφόσον η δραστηριότητά της μειώνεται, όσο αυξάνουν τα επiπεδα του μολύβδου στο αiμα. Η μέτρηση της αναστολής της ALA-D δεν είναι πρακτική μέθοδος προσδιορισμού της δηλητηρίασης από μόλυβδο, επειδή έχει μεγάλη ευαισθησiα έναντι του μολύβδου. H αναστολή της ALA-D έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του επιπέδου του δ-αμινολεβουλινικού οξέος στο αiμα και τα ούρα. Η αποβολή της ALA από τα ούρα χρησιμοποιεiται για την εκτίμηση της δηλητηρiασης από τον μόλυβδο. Κατά το τέλος της βιοσύνθεσης της αiμης συναντάται το ένζυμο σιδηροτσελατάση, το οποίο εισάγει ένα άτομο σιδήρου στην πρωτοπορφυρίνη. Η παρέμβαση αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση της πρωτοπορφυρίνης στους πρόδρομους του ερυθροκυττάρου στον μυελό των οστών.
Η πρωτοπορφυρίνη του ερυθροκυττάρου σε άτομα που έχουν δηλητηριαστεi από μόλυβδο δεν εiναι ελεύθερη, όπως παλαιότερα πιστευόταν, αλλά βρiσκεται υπό τη μορφή χημικής ένωσης με ψευδάργυρο (Zinc Protoporphyrin ΖΡΡ). Η ΖΡΡ είναι ενωμένη με τη σφαιρίνη στο μόριο της αιμοσφαιρίνης και κατά τη δηλητηρίαση από μόλυβδο η αιμοσφαιρίνη περιέχει μεγάλη ποσότητα ΖΡΡ.

Η συσσώρευση της ΖΡΡ στα ερυθροκύτταρα χρησιμοποιείται ως διαγνωστικό test για τη δηλητηρίαση από μόλυβδο. Εφόσον η ΖΡΡ παραμένει στο ερυθροκύτταρο καθόλο το χρονικό της ζωής του, περίπου 120 ημέρες, η μέτρησή της αποτελεί πολύ καλό δείκτη του βιολογικού αποτελέσματος για μια περίοδο 3 μηνών περίπου. Η αναιμία είναι ένα χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα στα άτομα που έχουν δηλητηριαστεί, δεν εξηγείται όμως επαρκώς από τη μειονεκτική σύνθεση της αίμης.
Η αναιμία που έχει σχέση με μόλυβδο είναι συνήθως ορθοκυτταρική και ορθοχρωματική και διακρίνεται από τη σιδηροπενική, η οποία είναι μικροκυτταρική και υπόχρωμος. Πιθανώς κάποιος παράγων να μειώνει το χρόνο ζωής των ερυθροκυττάρων και να κάνει αμμόλυση.
Η βασεόφιλος στίξη που παρατηρείται στα ερυθροκύτταρα κατά τη δηλητηρίαση με μόλυβδο δεν είναι ειδική, γιατί παρατηρείται επίσης στην έκθεση σε ανιλίνη, βενζόλιο και στη δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα. Ένα από τα χαρακτηριστικά της χρόνιας δηλητηρίασης με μόλυβδο, το οποίο περιέγραψε ο Tanquerel, είναι η μπλε γραμμή που εμφανίζεται στα ούλα (παρυφή μολύβδου). Αργότερα την περιέγραψε επίσης στο Lancer o Burton και έτσι είναι γνωστή στις αγγλοσαξονικές χώρες ως γραμμή του Burton.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

1. Νευρικό σύστημα
Προσβάλλονται τόσο το κεντρικό όσο και το περιφερικό νευρικό σύστημα. Στις σοβαρές περιπτώσεις δηλητηρίασης κυριαρχούν οι βαριές εκδηλώσεις από το Κ.Ν.Σ. και περιλαμβάνουν σπασμούς, παραλήρημα και κώμα. Στις ελαφρότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι πονοκέφαλοι, ζάλη, διαταραχές του ύπνου, της μνήμης και ευερεθιστότητα. Τα νευρολογικά ευρήματα στη δηλητηρίαση από μόλυβδο μπορεί να κυμαίνονται από πολύ ελαφρά μέχρι βαριά εγκεφαλοπάθεια. Η παράλυση των εκτεινόντων της άκρας χειρός που εκδηλώνεται με πτώση των άκρων χειρών (wrist drop) δεν παρατηρείται πλέον σήμερα λόγω των μέτρων προστασίας που παίρνονται.
Η οξεία εγκεφαλοπάθεια είναι δυνατόν να παρατηρηθεί ακόμη και σε παιδιά και απαιτείται προσοχή κατά τη διαφορική διάγνωση από άλλες εγκεφαλοπάθειες.
Ο πιθανός μηχανισμός που προκαλεί τις διαταραχές από το Κ.Ν.Σ. είναι η παρέμβαση στους νευρομεταβιβαστές, σε ουσιώδη μέταλλα στον εγκέφαλο, καθώς και στη λειτουργία των ενζύμων. Τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα από τους μεγάλους ειδικά όσον αφορά το Κ.Ν.Σ., γι αυτό τον λόγο η δηλητηρίαση από μόλυβδο θεωρείται ως σοβαρή αιτία των διαταραχών της συμπεριφοράς στα παιδιά.
Έχει παρατηρηθεί επίσης μειωμένη ταχύτητα αγωγής των περιφερικών νεύρων σε διάφορες ομάδες εργατών εκτεθειμένων στον μόλυβδο καθώς και διαταραχές της συμπεριφοράς που παρουσιάζουν εικόνα οργανικού ψυχοσυνδρόμου. Άτομα με αυξημένα επίπεδα μολύβδου στο αίμα και ΖΡΡ εμφανίζουν παθολογικά ψυχολογικά tests.

2. Αποτελέσματα του μολύβδου επί των νεφρών
Η προσβολή των νεφρών από τον μόλυβδο, ειδικώς κατά την οξεία φάση, χαρακτηρίζεται από καταστροφή των εγγύς εσπειραμένων σωληναρίων με σχηματισμό ενδοκυτταρικών σωματίων στα επιθηλιακά κύτταρα των σωληναρίων. Η δυσλειτουργία των σωληναρίων είναι αναστρέψιμη σε μικρού βαθμού έκθεση, ενώ η παρατεταμένη έκθεση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα διάχυτο διάμεσο ίνωση και νεφρική ανεπάρκεια.
Έχει αναφερθεί συσχέτιση μεταξύ των βιοχημικών ανωμαλιών στη σύνθεση της αίμης και των δοκιμασιών της νεφρικής λειτουργίας αλλά δεν διαπιστώθηκε σχέση δόσης - αποτελέσματος. Οι μελέτες που έγιναν για να επικυρώσουν τις κλινικές παρατηρήσεις, ότι οι εκτεθειμένοι στον μόλυβδο παρουσιάζουν υψηλή αρτηριακή πίεση, δεν απέδειξαν τη σχέση αυτή. Πάντως μια μελέτη θνησιμότητας έδειξε ότι αυξημένη θνησιμότητα από αρτηριακή υπέρταση συνοδευόμενη από ουραιμία και νεφροσκλήρυνση παρατηρήθηκε σε εργάτες χυτηρίων και μπαταριών.

3. Γαστρεντερικό
Από τα συνηθέστερα συμπτώματα της δηλητηρίασης με μόλυβδο αφορούν το γαστρεντερικό σύστημα και περιλαμβάνουν ναυτία, ανορεξία, απώλεια βάρους και δυσπεψία. Τα συμπτώματα αυτά συνοδεύονται από οξείς κοιλιακούς πόνους, γνωστούς ως κωλικοί του μολύβδου, που συνοδεύονται από δυσκοιλιότητα η οποία διαρκεί αρκετές μέρες. Ως αιτία των κωλικών μερικοί θεωρούν την κατ' ευθείαν δράση του μολύβδου επί των λείων μυϊκών ινών του εντέρου, ενώ άλλοι την αποδίδουν στον ερεθισμό του πνευμονογαστρικού συνοδευόμενη από εντερική ισχαιμία.

4. Αρθραλγίες
Παρατηρούνται κυρίως στη χρόνια δηλητηρίαση, αλλά είναι δυνατό να παρατηρηθούν και σε άτομα που έχουν εκτεθεί για λίγο χρονικό διάστημα. Είναι συνήθως ένα σύμπτωμα που δείχνει ότι η πυκνότητα του μολύβδου στο αίμα ανέρχεται.
Ο όρος Saturnine gaut συνδέει συνήθως τον μόλυβδο με την ουρική αρθρίτιδα, έχει δε αποδειχθεί ότι ο μόλυβδος μπορεί να συνοδεύεται από ουρική νεφροπάθεια.

5. Επίδραση του μολύβδου επί του συστήματος της αναπαραγωγής
Η τοξική επίδραση του μολύβδου στο αναπαραγωγικό σύστημα πειραματόζωων είναι γνωστή. Στον άνθρωπο δεν έχει διευκρινισθεί ακόμη επαρκώς. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αποβολών και γεννήσεις νεκρών εμβρύων σε γυναίκες που κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους είχαν εκτεθεί σε μόλυβδο. Ο μόλυβδος διαπερνά τον φραγμό του πλακούντα και η υψηλή περιεκτικότητα σε μόλυβδο των μεμβρανών του εμβρύου έχει ως αποτέλεσμα πρόωρη ρήξη του αμνίου και προώρους τοκετούς.
Στην αρχή του αιώνος, η συχνότητα αποβολών και γεννήσεων νεκρών εμβρύων ήταν αυξημένη μεταξύ των γυναικών εκείνων που οι σύζυγοί τους απασχολούνταν σε εργασίες σχετιζόμενες με έκθεση σε μόλυβδο παρά σε γυναίκες που οι σύζυγοί τους δεν είχαν σχέση με εργασίες μολύβδου. Αυτό σημαίνει ότι ο μόλυβδος έχει κάποια επίδραση και στο αναπαραγωγικό σύστημα του ανδρός. Πάντως απαιτούνται περαιτέρω επιδημιολογικές και κλινικές μελέτες, οι οποίες να αποδείξουν την σημαντικότητα του αποτελέσματος της έκθεσης στον μόλυβδο στα αναπαραγωγικά όργανα του ανδρός.

Καρκινογόνος δράση
Μερικά αδιάλυτα άλατα του μολύβδου και ειδικότερα ο υποξεικός μόλυβδος μπορούν να προκαλέσουν νεφρικό αδένωμα και καρκίνωμα σε πειραματόζωα. Οι παρατηρήσεις στον άνθρωπο δεν απέδειξαν καρκινογόνο ρόλο για τον μόλυβδο. Έχει γίνει μία αρκετά σημαντική εργασία που αφορούσε 7.000 εργάτες μολύβδου σε εργοστάσια μπαταριών και χυτήρια (Cooper 1976) και παρατηρήθηκε μια μικρή αύξηση της θνησιμότητας από καρκίνο στους εργάτες χυτηρίου, η οποία όμως δεν υποστηρίχθηκε κι από άλλη εργασία. Η αυξημένη θνησιμότητα από καρκίνο του πεπτικού συστήματος στην πρώτη μελέτη δεν παρατηρήθηκε ξανά, αν και σημειώθηκε μια μικρή αλλά όχι σημαντική αύξηση του καρκίνου του πνεύμονος.


Περαστικά μας... και περαστικά στους χημικούς που έκαναν την ημερίδα στο Σχηματάρι και είπαν πως έγινε πολύς ντόρος για το τίποτα.

Ανώνυμος είπε...

Δ΄΄οκτωρ μας κούρασες.
Με δυο λόγια δεν μπορείς να μας πεις το πρρόβλημα;

Μ είπε...

Κάθε πέρυσι και καλύτερα μου φαίνεται...
Στην υγειά μας!

Sarangi είπε...

Υπάρχει λύση...
Όμως κοστίζει...
Κοστίζει ελευθερο χρόνο...
Να χάσεις τον ήσυχο ύπνο σου...
Να κάνεις κάποια μήνυση...
Να τα βάλεις με κάποιον(ους) άρχοντα(ες)...
Να μην υπολογίσεις συνέπειες ή μάλλον να υπολογίσεις μόνον αυτή της καταστροφής της ζωής (σου και άλλων) απ΄την αδιαφορία...
Να αποκτήσεις γνώση (με κόπο) γιατί χωρίς αυτή σε παραμυθιάζουν...
Το σκάνδαλο τώρα ξεσπάει, είμαστε στην αρχή. Υπομονή γιατί έχουμε ακόμα αρκετή δουλειά.
Δες την εκπομπή "Ερευνα" του Παύλου Τζίμα που προβλήθηκε την περασμένη Τρίτη. ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΗ. Άκουσα ότι στα Οινόφυτα την μοιράζουν σε DVD.

Ανώνυμος είπε...

Να υποθέσουμε αγαπητέ sarangi ότι εσύ τα έχεις κάνει όλα αυτά...
...και έχεις δει αποτέλεσμα.

Ανώνυμος είπε...

Τι θέλετε αποτελέσματα;
Πάρτε τα αρχίδια μου σας λέει ο Δήμαρχος και σεις του λέτε ευχαριστώ.
Προσκυνείστε το είδωλο.

Sarangi είπε...

Αγαπητή Μαρία,
Το πρώτο αποτέλεσμα είναι ότι ο κόσμος ΕΜΑΘΕ
Το δεύτερο είναι ο ο κόσμος έχει αρχίσει να ΞΕΣΗΚΩΝΕΤΑΙ
Το τρίτο είναι πως τώρα πια είναι πολύ πιθανό πως θα καταφέρουμε να τους πάρουμε τα ...σώβρακα.
Τότε θα μας δώσουν την λύση.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι χρειαζόμαστε όλοι επειγόντως ένα καλό φίλτρο νερού γιατί πρέπει να πίνουμε πολλά παραπάνω από αρσενικό.
Δεν είναι ότι χαλάει μόνο η υγεία. Εδω πέφτουν μαλλιά, υπάρχουν δερματολογικές αλλεργίες και εξανθήματα κλπ κλπ.
Ο Θεός να μας λυπηθεί με αυτά που τρώμε και πίνουμε...