Γρηγορείτε Κύριε Δήμαρχε.

Ακόμη αναμένουμε στον Άγιο Θωμά το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών που μας τάξατε και αναγράφεται στο προεκλογικό σας φυλλάδιο.

Η τετραετία φθάνει στο τέλος της

83

83

Εξ αφορμής της επετείου που έρχεται...

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος – Ιωάννης Κωλέτης

Δύο ονόματα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ελληνικού κράτους. Ενταγμένοι στο πάνθεον των ηρώων της επανάστασης του 1821. Χαρακτήρες που ομοιάζουν κατά πολύ με σημερινούς ηγετίσκους και μάλιστα τοπικής εμβέλειας.
Το αξίζουν όμως ή στο βωμό της κατεύνασης του εμφύλιου θυμού ηρωποιήθηκαν άνευ λόγου και αιτίας;

Με ποιους από τους τοπικούς ηγέτες τους ταυτίζετε;

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Καταγόταν από τη Κωνσταντινούπολη και συγκεκριμένα το Φανάρι. Φιλοδοξία του να γίνει βασιλιάς της Ελλάδας και να αντικαταστήσει τον σουλτάνο. Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και έλαβε παιδεία, προκειμένου να ενταχθεί σε διοικητικές θέσεις στο οθωμανικό κράτος. Το 1812 διορίζεται γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας Ιωάννης Καρατζά(συγγενής της μητέρας του) και έπειτα υπουργός εξωτερικών. Μεταναστεύει στη Γενεύη και στη Πίζα, όπου σκέφτεται το ταξίδι του στη χώρα που καθόλου δεν γνωρίζει, την Ελλάδα.
Εμφανίζεται στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1821, πετώντας την οθωμανική στολή και φορώντας ρούχα ευρωπαϊκά. Με αυτή τη κίνηση ήθελε να εμφανισθεί ως ευρωπαίος πρίγκιπας, που δεν ήταν. Ταυτόχρονα ήθελε να ξεχωρίζει από τους ραγιάδες.
Μαζί με συμβούλους από την Γαλλία και την Ιταλία φθάνει στο Μεσολόγγι μέρος ιδανικό για δράση, αφού η Πελοπόννησος διέθετε προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση, την Πελοποννησιακή Γερουσία.
Κάνει δήλωση νομιμοφροσύνης στον Δημήτριο Υψηλάντη (αναγνωρισμένος από όλους τους Έλληνες ως αρχιστράτηγος) και ζητάει άδεια για να οργανώσει στρατιωτικά και πολιτικά τη Στερεά Ελλάδα.
Αντί όμως αυτής της καλώς εννοούμενης οργάνωσης, σε συνεργασία με τον Νέγρη δημιουργούν ένα ‘σύνταγμα’ που τους επιτρέπει να διοικούν ως μονάρχες σε ένα αυτόνομο κράτος. Συστήνεται έτσι ο Οργανισμός Προσωρινή Διοίκησης Δυτικής Ελλάδας και η Νομική Διάταξη Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας (Άρειος Πάγος).
Προσπαθεί να υποτάξει τους οπλαρχηγούς. Δηλώνει εξαπατημένος από τους Φιλικούς και τίθεται ενάντιος στην επανάσταση, κατηγορώντας ταυτόχρονα τον Υψηλάντη ότι έδρασε από ιδιοτέλεια και όχι γιατί επιθυμούσε την ελευθερία της πατρίδας.
Όταν ήρθε υπέβαλλε τα σέβη του στον Υψηλάντη και έπειτα τον αμφισβητούσε. Προτείνει μάλιστα στους πελοποννήσιους προεστούς να απορρίψουν τον Υψηλάντη και στη θέση του να τοποθετήσουν ένα ξένο(πρίγκιπας Γαλλίας Ευγένιος). Πάντα οι ‘ξένοι’ γνωρίζουν περισσότερα!
Το σημείο αυτό της ιστορίας αποτελεί το προοίμιο των εμφυλίων πολέμων στην Ελλάδα. Μετά τον Ευγένιο προτείνει τον Καποδίστρια, του οποίου γίνεται ο χειρότερος εχθρός και ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του.
Συνεργάζεται με τον Κουντουριώτη, εύπορο Υδραίο, και τον εκμεταλλεύεται προκειμένου να αναρριχηθεί στα ύπατα αξιώματα. Το 1822 γίνεται πρωθυπουργός και αρχιστράτηγος με ψήφο της βουλής και αποκτά εξουσία δυνάστη: ‘Επιτρέπεται αυτώ να μεταχειρισθή όσα κρίνη αναγκαία και ωφέλιμα τη πατρίδι μέτρα, τόσον περί των στρατιωτικών, καθώς και περί των πολιτικών πραγμάτων’.
Ο Κωλέττης ως υπουργός πολεμικών του απονέμη το βαθμό του Συνταγματάρχη και φυσικά έναν παχυλό μισθό. Γίνεται λοιπόν σε ηλικία 30 ετών ένας απόλυτος καταχραστής της εξουσίας, τη στιγμή που οι ραγιάδες μάχονταν για τα ιδανικά και την ελευθερία τους, δίνοντας αίμα. Παραμέρισε όσους δεν εξυπηρετούσαν τα σχέδιά του. Αιματοκύλησε τον τόπο με εμφυλίους ανάμεσα στο Μωριά και τη Ρούμελη, τη στιγμή που άναβε η επανάσταση. Επανάσταση που ανέμενε την εισβολή του Ιμπραήμ από την Αίγυπτο, προκειμένου να την καταστείλει.
Ο Μαυροκορδάτος σε συνεργασία με τον Κωλέττη, δίνει εντολή σε στρατεύματα από τη Ρούμελη να εισβάλουν στο Μωριά. Καίνε, βιάζουν και αφανίζουν αμάχους, γράφοντας στην ελληνική ιστορία μια ακόμη μαύρη σελίδα.
Φυλακίζει τον Κολοκοτρώνη ως προδότη στην Ύδρα και τον αποφυλακίζει όταν ο στρατός του Ιμπραήμ έχει ερημώσει τη Πελοπόννησο.

Μου έχει μείνει χαρακτηριστική η ανάγλυφη προσωπογραφία του στο δημοτικό σχολείο ανάμεσα σε αυτές του Καραϊσκάκη και του Ανδρούτσου.
Τα πρότυπα που μας σύστηνε η κυρά δασκάλα.

Ιωάννης Κωλέττης
Στην εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larouse διαβάζουμε: δημοφιλής, ανεξίκακος, φιλόφρων που εκέρδιζε την συμπάθειαν εκείνων οίτινες τον επλησίαζαν…
Τόσο καλός άνθρωπος! Ο χαρακτηρισμός αμοραλιστής(έλλειψη ηθικών αξιών) ταιριάζει ακριβώς στο πρόσωπο του.
Γεννήθηκε στο Συράκο Ιωαννίνων, σπούδασε ιατρική στην Ιταλία και έγινε γιατρός του Μουχτάρ, γιου του Αλή πασά. Όταν διαπίστωσε ότι η υψηλή πύλη δεν είχε σε εύνοια τον Αλή, εγκαταλείπει τα Γιάννενα και έρχεται στη Πελοπόνησσο, όπου αρχίζει να ξετυλίγει τα χαρακτηριστικά που περιγράφει η εγκυκλοπαίδεια.
Ανακατεύει το σύμπαν. Ρουφιανεύει οπλαρχηγούς και τους κάνει εχθρούς. Αποδυναμώνει τους καπεταναίους της Στερεάς Ελλάδας και τους στρέφει εναντίον του Μωριά με τη βοήθεια δανείου από την Αγγλία. Συνεργάζεται με τον Μαυροκορδάτο και γίνεται μέλος της κυβέρνησης. Στρέφει τον οπλαρχηγό Γκούρα κατά του Ανδρούτσου και τον δολοφονεί. Παρουσιάζει την εισβολή των ρουμελιωτών στην Πελοπόννησο ως επιβολή της τάξης. Πήρε με το μέρος του ακόμη και τον Καραϊσκάκη, έχοντας εξασφαλίσει αμνηστία του από καταδίκη του Μαυροκορδάτου. Φυλακίζει τους οπλαρχηγούς τη στιγμή που ο Ιμπραήμ καταφθάνει και προσφέρει συνεχώς…τις καλές του υπηρεσίες στη πατρίδα.
Απονέμει στρατιωτικά διπλώματα σε ανάξιους. Χειροτονεί στρατηγούς, αντιστράτηγους κλπ, ανθρώπους που δεν πολέμησαν ποτέ και τους δίνει μισθούς για δεκαπλάσιους στρατιώτες από όσους διέθεταν.

Η ελπίδα των ‘ραγιάδων’ ότι το αγγλικό δάνειο θα χρησιμοποιούταν υπέρ του αγώνα εξανεμίζεται μαζί με τη δύναμη για αντίσταση.
Οι εντιμότατοι παραπάνω άρχοντες όταν πληροφορούνται την έλευση του Μαχμούτ πασά ή Δράμαλη από τη Λάρισα, υπερασπίζονται το λαό και τον…εγκαταλείπουν με υδραίικα πλοία. Ποιος έμεινε με το λαό;
Οι αντιπατριώτες κατά τον Μαυροκορδάτο: Κολοκοτρώνης, Υψηλάντης και Νικηταράς.
Τι κάνει ο Κωλέττης; Αποσπά 200 άνδρες από τη φρουρά του Άργους για να συνοδεύσουν τις οθωμανές παλλακίδες του και την ερωμένη του. Μέσα δε από το πλοίο κατηγορούν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους ότι δεν πολέμησαν τον Δράμαλη και υποχώρησε προς τη Κόρινθο.
Οι 'άρχοντες' βγαίνουν στη στεριά τον Αύγουστο του 1822, περήφανοι γιατί…έσωσαν τη πατρίδα και το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να διακηρύξουν με ψήφισμα, άξιους ευγνωμοσύνης τον Μαυροκορδάτο και το Νέγρη. Έφθασαν στο σημείο να κατηγορήσουν και τον Υψηλάντη γιατί δεν τους ακολούθησε στο πλοίο.

Μαζί με τον Μαυροκορδάτο και το Κωλέττη, υπάρχει άλλος ένας ξένος που τιμούμε και θα έπρεπε να ντρεπόμαστε. Ο λόρδος Μπάιρον του οποίου η τετράμηνη παραμονή στη χώρα μας, συντέλεσε στην ηρωποιίησή του. Αλλά με αυτόν θα ασχοληθούμε την επόμενη εθνική εορτή.

Αυτά είναι ελάχιστα που ανακαλύπτει όποιος θελήσει να διεισδύσει στην ιστορία της πατρίδας μας, όχι όπως διδάσκεται στα σχολικά βιβλία, αλλά όπως ιστορείται στα απομνημονεύματα των οπλαρχηγών, των πολιτικών και στις διηγήσεις περιηγητών της εποχής εκείνης.

Το ερώτημα όμως που μου έθεσε ο μπάρμπα Αντρέας και είναι θησαυρός γνώσης για μένα εδώ στο χωριό, εξακολουθεί να με απασχολεί;

Ποιους τοπικούς άρχοντες σου θυμίζουν σήμερα τα χαρακτηριστικά του Μαυροκορδάτου και του Κωλέττη;

Εσείς τι λέτε;

Πηγές
Ψιλά Γράμματα Ιστορίας, Θ. Παναγόπουλος
Αρχείον Ελληνικής Παλιγγενεσίας
Απομημονεύματα, Ι.Μακρυγιάννη
Απομνημονεύματα Φ.Φωτάκος
Πως είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του ’21, Κ. Σιμόπουλος
Πάπυρος Larouse
Journal of a visit to Greece, W.Humfreys

86

86

Προσοχή..πάλι άρχισαν

...ακόμη υπάρχουν ηλίθιοι που νομίζουν ότι θα κοροιδέψουν τον κόσμο.
...δηλώστε τους ως spam να φάνε πορτα.

87

87

88

88