07 Οκτωβρίου 2009

Ποιος πραγματικά πρέπει να δικασθεί;

Βρέθηκα στο δικαστήριο της Θήβας και μια ενδιαφέρουσα δίκη για φόνο εκ προμελέτης μου τράβηξε την προσοχή.
Το πρόσωπό μου πάγωσε όταν ανάμεσα στους κατηγορούμενους αντίκρισα ένα χωριατόπουλο από τον τόπο μας, ΄ληγμένο΄ και παραδομένο στο δρόμο χωρίς γυρισμό.
Το δρόμο των ναρκωτικών.
Δεν θα εξετάσω αν συμμετείχε στο έγκλημα ή όχι. Αυτό είναι δουλειά του δικαστηρίου.
Θα αναρωτηθώ μόνο, εάν σε αυτό το κάθισμα, πριν πολλά χρόνια, έπρεπε πρώτα να καθίσει όλο το χωριό!
Το χωριό που γνώριζε, γνωρίζει και θα γνωρίζει, αλλά ποτέ δεν θα βοηθάει.
Ντρέπομαι για το πώς μεγαλώσαμε αυτό το παλικάρι.
Τρέμω για τα δικά μου παλικάρια.
Για τις κοινωνικές υπηρεσίες της Νομαρχίας και του Δήμου ούτε λόγος.
Ενδεχόμενα να δηλώνουν και άγνοια.
Άγνοια , όπως κάνουν κάθε φορά σαν τις μωρές παρθένες.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΣΙΓΑ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ