Τελικά τι πίνουμε;

Διεκδικούμε δυναμικά τον τίτλο Τρελά Νερά από τη Χαλκίδα με πολλές πιθανότητες να το πετύχουμε, αν συνεχιστεί για λίγο καιρό ακόμη αυτό που συμβαίνει στο τόπο μας με το νερό.

Το τελευταίο διάστημα η παροχή στο δίκτυο ύδρευσης του χωριού με νερό από την Υλίκη, έχει δημιουργήσει στους κατοίκους: αμηχανία, φοβία, δυσαρέσκεια και χρηματική αφαίμαξη για αγορά εμφιαλωμένων και χρήση ακόμη και για πλύσιμο ειδών υγιεινής και εστίασης.

Οι παραπάνω ανησυχίες κρίνονται δικαιολογημένες, πέρα από την αυξητική τάση του καφενείου και αυτό γιατί το παρεχόμενο νερό έχει δυσάρεστη εναλλασσόμενη οσμή που ομοιάζει άλλες φορές της χωματίλας και άλλες φορές γεωργικού φαρμάκου τύπου gramoxon.

Η Δημοτική Αρχή χωρίς απαραίτητα να της καταλογίζονται άμεσες ευθύνες για το πρόβλημα αυτό καθαυτό, αντιδρά σπασμωδικά, λόγω ανικανότητας διαχείρισης της κρίσης. Τούτο γίνεται αντιληπτό και με τις αλλεπάλληλες ανακοινώσεις σε διάρκεια μιας ημέρας: Το νερό είναι καλό. Το νερό δεν είναι καλό.

Οι πολίτες κλονίζονται και ένεκα της διατήρησης ενός κλίματος γενικότερης απογοήτευσης του Έλληνα τα τελευταία χρόνια, ότι τίποτα δεν πάει καλά, οι αρνητικές σκέψεις κερδίζουν έδαφος σε βάρος της ενδεχόμενης αλήθειας. Έτσι αυτόματα οι μηχανισμοί άμυνας και επιβίωσης αναπτύσσονται και τα πρώτα εξιλαστήρια θύματα είναι οι προεστοί.

Ίσως και όχι άδικα για το συγκεκριμένο θέμα.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται το πρόβλημα ως κίνδυνο και επειδή ο κίνδυνος αυτός έχει σχέση με τη δημόσια υγεία, είναι φυσικό επακόλουθο να ζητούν ευθύνες από τη Δημοτική Αρχή την οποία επέλεξαν, όχι για να διατάζει και να έχει κλειστά τα ώτα, όπως η σημερινή, αλλά να στέκεται δίπλα στον πολίτη και να τον υπηρετεί.

Για την ιστορία του θέματος: Το νερό του παλαιού δικτύου του Αγίου Θωμά αντιμετώπιζε πρόβλημα με νιτρικά.

Η προηγούμενη δημοτική αρχή εξασφάλισε νερό από την ΕΥΔΑΠ μέσω Μόρνου.(Για να μην παρεξηγηθούμε, σημειώνουμε πως αυτό έγινε εφικτό μετά από σχεδόν δέκα χρόνια θητείας, πολλές φωνές και προεκλογικά).
Οι συμβάσεις όμως που υπεγράφησαν με την εταιρεία δεν δέσμευαν την εταιρεία για παροχή νερού αποκλειστικά από τον Μόρνο. Ως εκ τούτου η εταιρεία για να εξασφαλίσει νερό στους συνεχώς αυξανόμενους πελάτες της διέθετε αδιύλιστο νερό από όπου υπήρχαν αποθέματα και έτσι προέκυψε η Υλίκη.

Κατασκευάστηκε ένα διυλιστήριο στο χωριό, όμως τα φίλτρα που χρησιμοποιήθηκαν δεν ικανοποιούν την ποιότητα του νερού της Υλίκης.

Αποτέλεσμα είναι η σημερινή κατάσταση του νερού και η αμφισβήτησή του από τους κατοίκους.
Εδώ είναι κατά τη γνώμη μας το σφάλμα της σημερινής Δημοτική Αρχής και αυτόματα γεννώνται τα ερωτήματα:

- Υπήρχε στη σύμβαση με την ΕΥΔΑΠ όρος που να προβλέπει παροχή διυλισμένου νερού από την εταιρεία σε περίπτωση αλλαγής της πηγής παροχής;

- Έχει αναθέσει ο Δήμος μελέτη για τη δυνατότητα εγκατάστασης στο υπάρχον διυλιστήριο νέων φίλτρων ικανών να διυλίσουν νερό από άλλες πηγές, όπως η Υλίκη;

- Θα αναλάβει αυτή τη φορά ο δήμος να ανυψώσει το χαμένο αίσθημα της ασφάλειας των κατοίκων στην ελεύθερη πόση του νερού, διοργανώνοντας ημερίδα με ειδικούς επιστήμονες από τη Νομαρχία και το υπουργείο στο χωριό;

- Θα σταματήσουν επιτέλους οι ‘ξερόλες’ Δημοτικοί σύμβουλοι να μιλούν επί παντός επιστητού και να αρχίσουν να συμβουλεύονται επιστήμονες;

Το νερό είναι υπέρτατο αγαθό. Ίσως ακόμη δεν έχουμε εκτιμήσει την πραγματική του αξία, αλλά η έλλειψή του για πολλούς αξιολογείται ως αιτία του επόμενου παγκόσμιου πολέμου.

Οι κουβέντες των καφενείων δείχνουν άγνοια των κατοίκων για το μείζον αυτό πρόβλημα, καθώς επικρατεί η αίσθηση ότι με τοπικές γεωτρήσεις από την πλευρά της Πάρνηθας και συλλογή του σε ταμιευτήρες θα δώσουν λύση.

Για αυτό κρίνουμε λίγη τη δημοτική αρχή.

Γιατί ποτέ μέχρι σήμερα οι ενέργειές της δεν ήταν προληπτικές, αλλά έπονταν.
Ποιος λοιπόν θα αναλάβει να ενημερώσει τους κατοίκους;

Πάλι Αυτό-οργάνωση;;;;;